Tarımsal Biyokütle Enerjisine Hammadde Oluşturan Zeytinin (Olea europaea L.) Enerji Eşdeğer Potansiyeli
Özet
Enerji kaynaklarının sürdürülebilirliği, geçmişten günümüze kadar dünyanın en önemli meseleleri arasında yer almıştır. Mevcut fosil enerji kaynakları sınırlıdır ve çevreye ciddi ölçüde zararları vardır. Bundan dolayı yenilenebilir enerji kaynaklarına olan ilgi artarak devam etmektedir. Enerjinin çevreye zarar vermeden sürdürülebilir bir şekilde sağlanabilmesi için başvurulan kaynakların başında biyokütle enerjisi bulunmaktadır. Biyokütle, özel olarak yetiştirilen bitkiler, yosunlar, otlar, algler, tarımsal atıklar, orman ürünleri, sanayi atıkları ve hayvan gübreleri gibi çeşitli kaynaklardan elde edilmektedir. Bu çalışmada, Türkiye’nin 2014-2023 yılları arasındaki zeytin biyokütle enerji potansiyellerinin belirlenmesi amaçlanmıştır. Bu amaçla Türkiye geneli ve bölgeler için ayrı ayrı hesaplamalar yapılmış ve birbirleriyle karşılaştırılmıştır. Ortalama kuru biyokütle enerji değerleri sırasıyla, Ege Bölgesi (5.137,10 TEP; 59,75 MW), Marmara Bölgesi (1.881,59 TEP; 21,88 MW), Akdeniz Bölgesi (1.666,63 TEP; 19,38 MW), Güneydoğu Anadolu Bölgesi (948,30 TEP; 11,03 MW), İç Anadolu Bölgesi (29,05 TEP; 0,34 MW) ve Karadeniz Bölgesinde (3,19 TEP; 0,04 MW) tespit edilmiştir. Türkiye’nin ortalama 9.665,86 TEP; 117,42 MW’lik zeytine dayalı tarımsal biyokütle enerji eşdeğerinde Ege (%53.15), Marmara (%19.48) ve Akdeniz (%17.23) Bölgeleri’nin önemli bir paya sahip olduğu saptanmıştır.
