Buğday Bitkisinin Verim ve Bazı Verim Parametreleri Üzerine Kimyasal ve Organomineral Gübre Kullanımının Etkisi

Özet

Ekolojik denge ile uyum içerisinde sürdürülebilir tarım için topraklarda organik madde ve organomineral gübre (OMG) kullanımına ihtiyaç vardır. Son yıllarda OMG kullanımı yaygınlaşmaktadır. Bu çalışmada 2018-2019 yetiştirme döneminde kimyasal gübre ve OMG kullanımının buğday bitkisinin verim ve kalite özelliklerine etkisi incelenmiştir. Araştırmada kimyasal gübre olarak 20-20-0+(25SO₃) ve 15-15-15+(20SO₃) ekimle birlikte Üre (%46 N) ise üst gübre olarak kullanılmıştır. OMG olarak 16-15-0+(10SO₃)+15OM ve 12-15-5+(10SO₃)+15OM  taban gübreleri ve üst gübrelemede OMG olarak %26 N [(Üre+Amonyum Sülfat)+OM] içeren gübre kullanılmıştır. Deneme tesadüf blokları deneme desenine göre yürütülmüştür. Elde edilen verilere göre bitki boyu, başak uzunluğu, başakta başakçık sayısı, başakta tane sayısı, başakta tane ağırlığı, tanede protein içeriği incelendiğinde, istatistiksel olarak aralarında önemli bir fark olmasa da ortalama en yüksek değerler OMG [(16-15-0+(10SO₃)+15OM + (%26 N + OM)] uygulamasında, samanda ortalama en yüksek protein değeri ise OMG [12-15-5+(10SO₃)+15OM + (%26 N+OM)] uygulamasında elde edilmiştir. Bin tane ağırlığı bakımından ise en yüksek ortalama değer 15-15-15+(20SO₃) + (%46 Üre) kimyasal gübre uygulamasında elde edilmiştir. OMG ile kimyasal gübre uygulamalarından elde edilen tane verimi (kg da^-1) ve biyolojik verim (biomas) değerleri arasındaki fark istatistiksel olarak farklı olup, en yüksek tane verimi (16-15-0+(10SO₃)+15OM)+(%26N+ OM) OMG uygulamasında elde edilmiştir. Veriler genel olarak değerlendirildiğinde, buğday bitkisinde organomineral gübre uygulamalarının kimyasal gübre uygulamalarına kıyasla daha iyi sonuçlar verdiği gözlemlenmiştir.